برسی تاثیر برنامه آموزشی مستقیم (رو در رو) بر سنجش مهارت نگارش در زبان دوم

لیناکر (1989) بر این باور است که گوناگونی ارزیاب ها امری اجتناب ناپذیر و بخشی از پروسه ی ارزیابی است. او اعتقاد دارد که ارزیاب ها را نمی توان با استفاده از آموزش به میزان یکسانی از درجه سخت گیری رساند. بنابر این عملکرد آموزش نباید به گونه ای باشد که هدف از آن رساندن ارزیاب ها به تطابق با یکدیگر (پایایی ارزیاب ها) باشد بلکه باید به گونه ای باشد که هدف از آن رساندن ارزیاب ها به تطابق با خودشان (پایایی ارزیاب) باشد. بر این اساس پرسشهای زیر قابل طرح اند. 1- درک ارزیابها از برنامه رو در رو آموزشی در سنجش مهارت نگارش قبل و بعد آموزش چگونه است؟ 2- آیا پایایی ارزیابها بلافاصله بعد از برنامه ی رو در رو آموزشی افزایش می یابد؟ 3- آیا بعد از برنامه آموزشی ارزیابها سخت گیر تر یا آسان گیر تر می شوند؟ 4- آیا کاهشی در میزان سو گیری ارزیابها بعد از برنامه آموزشی وجود دارد؟ 5- آیا تفاوتی بین ارزیابهای باتجربه و بی تجربه در بخش مهارت نگارش قبل و بعد از برنامه آموزشی وجود دارد؟ 6- آیا پایایی ارزیابها در طولانی مدت پس از اتمام برنامه ی آموزشی همچنان افزایش داشته است؟ به منظور پاسخ به سوالات تحقیق از یک طرح تجربی نمای کمیتی استفاده شده است. در این راستا 60 زبان آموز، 12 ارزیاب، 2 استاد دانشگاه شرکت داشته اند. همچنین 45 نمونه انشاء زبان آموزان، 2 پرسشنامه، مقیاس درجه بندی آیلتس، دستور نامه زبان آموزان و ارزیابها مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله اول این پژوهش از زبان آموزان آزمون نگارش به عمل آمد و پس از تایپ 15 عدد از آنها به ارزیابها برای ارزیابی داده شد. در مرحله دوم، اولین پرسشنامه به ارزیابها داده شد و سپس برنامه آموزشی اجرا شد. در مرحله سوم پرسشنامه دوم به ارزیابها داده شد و سپس 15 برگه نگارش دیگر به ارزیابها داده شد تا ارزیابی کنند. در مرحله چهارم که 2 ماه بعد از پایان برنامه آموزشی اجرا شد، 15 برگه ی نگارش دیگر به ارزیابها داده شد تا ارزیابی کنند. در این پژوهش از روشهای آماری سنجش میزان همبستگی، سنجش میزان ضریب پایایی و آزمون تی استفده شد. بعد از آموزش تمامی ارزیاب ها تا حد بسیار بالایی به مطابقت با یکدیگر رسیدند. آموزش همچنین درجه سخت گیری و آسان گیری ارزیاب ها و همچنین میزان سو گیری آنها را تا حد بسیار زیادی کاهش داد. همچنین آموزش بر ارزیاب های بی تجربه بسیار موثر تر از ارزیاب های با تجربه بوده و نهایتا اینکه گذر زمان باعث کمرنگ شدن اثر آموزش بر ارزیاب ها می شود.